Kuru Otlar Üstüne’yi izlerken bayağı etkilendim. Nuri Bilge Ceylan’ın tarzını bilen bilir, ağır ilerliyor ama her sahnede ayrı bir anlam var. Görsellik zaten muazzam, sanki fotoğraf izliyormuşsun gibi. Karakterlerin iç çatışmaları, o kasvetli atmosfer insana geçiyor. Bazı yerlerde sabır istiyor ama sonunda düşündürüyor ve uzun süre aklında kalıyor. Özellikle oyunculuklar çok iyiydi, bazı sahneler resmen tokat gibi çarpıyor