“Mucize’yi izledim, resmen hem güldüm hem de duygulandım. Öğretmenle öğrencilerin ilişkisi öyle sıcak ve samimi ki kendinizi onların yanında gibi hissediyorsunuz. Film insanın içini ısıtıyor, bakış açınızı biraz değiştiriyor. İzledikten sonra ‘ya, insanlık işte böyle olmalı’ diyorsunuz.”

PES’in pas sistemi gerçekten akıcı ve kontrollü, FIFA’da bazen top fazla hızlı gidiyor. Ama iş atmosfer ve coşkuya gelince FIFA önde.

PES oynarken tribündeki tezahürat ve ışık öyle bir his veriyor ki insan kendini sahada zannediyor.

Top sürme, pas, şut… PES oynarken daha doğal bir akış var. FIFA bazen çok mekanik geliyor.

Milletin aklında hep bu var: “Bir kere gelsin, bütün kayıplarımı çıkarırım.” Ama işin aslı öyle olmuyor. O bir kere gelene kadar çoktan kasayı sıfırlıyorsun.

İster PES-FIFA kavgası olsun, ister menajerlik oyunları… Futbol oyunları her yıl aynı heyecanla oynanıyor. 2025’te de değişmeyecek gibi; çünkü futbolun alternatifi yok.

Maç kötü gidince hemen futbolcuyu suçluyoruz. “Adam topa vuramıyor, ruhsuz” falan diyoruz. Ama biraz sakin düşününce aslında olay tek bir oyuncuya yüklenilecek kadar basit değil.

İnişler, çıkışlar, merdivenler… Herkes bir yöne gidiyor. Hızlı hareket etmek imkansız. Bir şey almak veya tuvalete gitmek bile ekstra çaba gerektiriyor.

Yasak olduğunda da sorun ailelere yansıyor. Çocuk gizli gizli borca giriyor, kimse fark etmiyor. Aileler iş işten geçince haberdar oluyor, o zaman da ortalık karışıyor.

Sistemle sürekli oynamak, kazanma ihtimalini artırsa da uzun vadede büyük fark yaratmıyor. İnsanlar bunu tecrübe ederek öğreniyor.

“Dövüş Kulübü”yi izledim, film baya kafa karıştırıcı ama bir o kadar da sürükleyici. Baş karakter sıradan bir hayat yaşıyor, işinden, rutininden bıkmış. Sonra Tyler Durden çıkıyor ve hayatını alt üst ediyor. Kurdukları gizli dövüş kulübü, aslında insanın içinde biriken öfkeyi ve isyanı temsil...

hemde ne hayırsız olur çevrede çok var çok örnek var

kesinlikle öyle hep kazanan kasa

Bazen aklıma şu geliyor: Kamera arkasında belki de gayet iyi anlaşıyorlardır. Eğer öyleyse bu kavga sahte değilse bile fazlasıyla abartılıyor olabilir.

3 Ahmak benim en sevdiğim filmlerden biri oldu diyebilirim. İlk başta klasik bir üniversite gençlik filmi gibi geliyor ama aslında çok derin mesajlar veriyor. Rancho karakteriyle birlikte hem çok güldüm hem de hayatla ilgili düşündüm. O meşhur 'her şey yolunda' sahneleri, sınıfta yaşanan...